در جهان رقابتی امروز، که با دگرگونی های سریع و پرشتاب به دانش و معلومات بشری همراه است یکی از عوامل مهم برای ایجاد تحول و بقای سازمان رسیدن به هدف و رسالت های مورد انتظار انسان است. سازمانها به عنوان یک سیستم بازبا محیط در تعامل می باشند و برای تداوم حیات نیازمند پاسخگویی به تغییرات محیطی هستند و آنچه باقی سازمان را تضمین می کند منابع انسانی توانمند است.
مجهز بودن یک سازمان به منابع انسانی توانمند یک اصل حیاتی است. بدون تردید، یکی از نشانه‌های بهره‌وری هر سازمان، برای رویارویی با تغییرات سریع و شتابان ناشی از این تحولات، نگرش‌های عمومی و کاهش سطح حمایت‌های دولتی، تغییر در ساختار سازمانی و توانمندسازی نیروی انسانی است. توانمندسازی، ظرفیت های بالقوه ای را برای بهره‌برداری از توانایی انسانی که از آن استفاده کامل نمی‌شود، در اختیار سازمان می گذارد.هرگاه سازمان ها بخواهند در دنیای پیچیده و پویای امروزی به حیات خود ادامه دهند به این نیروی بالقوه نیازمند است و بایستی آن را مورد استفاده قرار دهند.
هرگاه سازمان ها بخواهند در دنیای پیچیده و پویای امروزی به حیات خود ادامه دهند به این نیروی بالقوه نیازمند است
توانمندسازی منابع انسانی به معنی آزاد کردن نیروهای درونی کارکنان وهمچنین فراهم کردن بستر و ایجاد فرصت‌ها برای شکوفایی استعدادها توانایی‌ها و شایستگی‌های افراد می باشد در نتیجه، سازمانی که دارای نیروی انسانی توانمند می باشد سازمانی اثربخش و پربازده با نیروی انسانی کارآمد ماهر است.
بنابراین تجهیز آماده سازی منابع انسانی برای مواجهه با تغییرات از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و کلیه سازمانها با هر نوع مأموریتی باید بیشترین سرمایه و برنامه را به پرورش انسان ها در ابعاد مختلف اختصاص دهند.بسیاری از سازمانها راه حل این مسئله را اجرای برنامه‌های توانمندسازی تشخیص داده و تلاش کردن زمینه لازم برای پرورش کارکنان تمام آن را فراهم نماید